Nagroda Noblawyróżnienie przyznawane za wybitne osiągnięcia naukowe, literackie lub zasługi dla społeczeństw i ludzkości, ustanowione ostatnią wolą fundatora, szwedzkiego przemysłowca i wynalazcy dynamitu, Alfreda Nobla.
O Alfredzie Noblu na antenie POLSKIEGO RADIA opowiada skandynawistka Anna Marciniakówna w audycji Marzanny de Latour z cyklu „Biografia dźwiękowa” (11.12.1996). 

https://www.polskieradio.pl/39/156/Artykul/959129,Alfred-Nobel-%E2%80%93-tworca-dynamitu


Pierwsza uroczystość wręczenia Nagrody Nobla odbyła się w Królewskiej Akademii Muzycznej w Sztokholmie w 1901 – Pokojową Nagrodę Nobla otrzymali wtedy Jean Henri Dunant, założyciel Czerwonego Krzyża i Frédéric Passy. Od 1902 nagrody są wręczane przez króla Szwecji. Uroczystość odbywa się zawsze 10 grudnia. Każdy z laureatów otrzymuje złoty medal i dyplom honorowy. Nagroda ma także wymiar finansowy – jest to znaczna kwota pieniężna.
Nagrody Nobla są przyznawane corocznie i w dziedzinie fizyki, chemii, fizjologii lub medycyny i literatury. Norweski Komitet Noblowski przyznaje Pokojową Nagrodę Nobla. Od 1968 Szwedzki Bank Narodowy przyznaje nagrodę imienia Alfreda Nobla  w dziedzinie ekonomii .

A gdzie matematyka?

Jest kilka prawdopodobnych powodów, dla których Alfred Nobel nie stworzył nagrody dla matematyków. Sądzi się, że zamierzeniem Nobla była nobilitacja „wynalazków i odkryć” przynoszących ludzkości największe korzyści i chciał on uhonorować prace praktyczne, a nie teoretyczne. Być może były też powody bardzo osobiste.  Od  2001 rząd Norwegii rozpoczął przyznawanie Nagrody Abela, jako uzupełnienie brakującej Nagrody Nobla w dziedzinie matematyki.

W porównaniu do innych nagród nominacje do Nagrody Nobla są długie i rygorystyczne, podobnie jak proces wyboru laureatów. Z tego powodu nagroda ta stała się najbardziej prestiżową na świecie. W odróżnieniu od innych nagród nominacje do Nagrody Nobla nie są ujawniane publicznie przez 50 lat.  „Posiadanie” jak największej liczby noblistów w swoich kadrach jest dla uczelni bardzo ważne, stanowi jedno z głównych kryteriów w opracowywaniu rankingów uczelni. Największą liczbą noblistów w kadrze naukowej może poszczycić się Uniwersytet Harvarda, gdzie pracowało do tej pory 24 laureatów.
Maria Skłodowska-Curie do dziś pozostaje jedyną kobietą nagrodzoną dwukrotnie Nagrodą Nobla: w dziedzinie  fizyki otrzymała tę nagrodę w roku 1903 za odkrycie promieniotwórczości, a w roku 1911  w dziedzinie chemii za uzyskanie czystego rad
u.