Stowarzyszenie Dom Słońca pod Sokołem tworzą ludzie zafascynowani twórczością szwedzkiego malarza Carla Larssona, którego łączyła przyjaźń artystyczna z polskim fotografikiem Janem Maliszem.
„Nagroda Nobla– prestiżowy wyrzut sumienia”
Nagroda Nobla – wyróżnienie przyznawane za wybitne osiągnięcia naukowe, literackie lub zasługi dla społeczeństw i ludzkości, ustanowione ostatnią wolą fundatora, szwedzkiego przemysłowca i wynalazcy dynamitu, Alfreda Nobla. O Alfredzie Noblu na antenie POLSKIEGO RADIA opowiada skandynawistka Anna Marciniakówna w audycji Marzanny de Latour z cyklu „Biografia dźwiękowa” (11.12.1996).
Jest kilka prawdopodobnych powodów, dla których Alfred Nobel nie stworzył nagrody dla matematyków. Sądzi się, że zamierzeniem Nobla była nobilitacja „wynalazków i odkryć” przynoszących ludzkości największe korzyści i chciał on uhonorować prace praktyczne, a nie teoretyczne. Być może były też powody bardzo osobiste. Od 2001 rząd Norwegii rozpoczął przyznawanie Nagrody Abela, jako uzupełnienie brakującej Nagrody Nobla w dziedzinie matematyki.
W porównaniu do innych nagród nominacje do Nagrody Nobla są długie i rygorystyczne, podobnie jak proces wyboru laureatów. Z tego powodu nagroda ta stała się najbardziej prestiżową na świecie. W odróżnieniu od innych nagród nominacje do Nagrody Nobla nie są ujawniane publicznie przez 50 lat. „Posiadanie” jak największej liczby noblistów w swoich kadrach jest dla uczelni bardzo ważne, stanowi jedno z głównych kryteriów w opracowywaniu rankingów uczelni. Największą liczbą noblistów w kadrze naukowej może poszczycić się Uniwersytet Harvarda, gdzie pracowało do tej pory 24 laureatów. Maria Skłodowska-Curie do dziś pozostaje jedyną kobietą nagrodzoną dwukrotnie Nagrodą Nobla: w dziedzinie fizyki otrzymała tę nagrodę w roku 1903 za odkrycie promieniotwórczości, a w roku 1911 w dziedzinie chemii za uzyskanie czystego radu.