„En sagolikt osannolik jul” – „Nieprawdopodobnie bajeczne Boże Narodzenie”.
Karin Ferner i Andreas Graveleij ponownie w Stora Hyttnäs.

Za zdjęcia z wystawy dziękujemy serdecznie Annette Robertsdotter Mård.
W informacji na stronie Stora Hyttnäs Fundacji Linderdahlska Stiftelsen https://linderdahlskastiftelsen.se/en-sagolikt-osannolik-jul/
czytamy, że duet artystów Karin Ferner & Andreas Graveleij zrealizował swoją pierwszą klimatyczną wystawę „Barokowa martwa natura – w żartobliwej powadze” w roku 2019. Wówczas w Chacie Weselnej Linné motywy florystyczne przeplatały się z humorystycznymi instalacjami.
Po pandemii Karin i Andreas, złaknieni kontynuacji działań twórczych, trafili do Stora Hyttnäs
w Sundborn. Jesienią 2022 r. goście zostali zaproszeni do wzięcia udziału w wydarzeniu „Makalöst sekelskifte” czyli Niezrównany przełom stulecia. Tytułowym motywem wystawy był przełom XVIII i XIX w. Pokoje w domu prezentowały narodowo-romantyczny pierwiastek rodzimego pejzażu i szczyptę pięknego, aczkolwiek szalonego industrializmu.
Teraz nadszedł czas, aby wrócić do Sundborn na grzmiącą wystawę bożonarodzeniową, która sprawi, że wszyscy odwiedzający wracając do domu tańczącym krokiem, w podskokach pobiegną na strychy do pudełek z dawnymi świątecznymi ozdobami i wezmą się za pieczenie świątecznych pierniczków!
Cóż, wystawa w Sundborn trwała do 15 grudnia i zamieszczona na stronie uwaga, że uprasza się odwiedzający o nie przychodzenie w obuwiu, które mogłoby zniszczyć starą podłogę jest dla nas nieprzydatna. Ale oglądanie tych wspaniałych aranżacji na zdjęciach cudownie nastraja, utrzymuje świąteczny klimat, podczas gdy za oknami bezśnieżna szarobura aura, a internet nachalnie raczy nas radami, jak rozebrać choinkę!
Na koniec kilka słów o Stora Hyttnäs. To jedna z najstarszych osad w Sundborn, pierwsze wzmianki pochodzą z XIV wieku! Na przestrzeni wieków folwark miał eminentnych właścicieli. W XVII wieku był nim Johan Ersson. Jego córka Magdalena poślubiła w 1654 roku Johana Otto. Johan Otto był człowiekiem dobrze wykształconym i pastował wiele ważnych urzędów. Studia odbył na 3 uniwersytetach: w Uppsali, w Greifswaldzie i w Rostocku. Był notariuszem miejskim (syndicus) w Falun od 1646 r. i burmistrzem tego miasta od 1649 r. W 1657 r. został mianowany sędzią okręgowym w Öster- i Västerdalarna. Dalsza kariera związana była z branżą górniczą – Johan Otto został mistrzem kopalni w kopalni srebra Sala w 1660, pełnił funkcję asesora w szkole górniczej, był także dyrektorem huty srebra w Hällefors. 3 grudnia 1666 otrzymał nobilitację i przyjął nazwisko Silvferström. Przypuszczalnie dlatego, że był to czas prosperity kopalni i hut srebra. Z późniejszych wpływowych właścicieli wymieniany jest Lars Gustaf Rathsman. W 1850 roku zlecił wzniesienie obecnych budynków i jako botanik-amator odcisnął swoje piętno na dużym ogrodzie. Wprowadził dużo ziół. Do dziś rośnie w Stora Hyttnäs stara jabłoń, pamiętająca podobno czasy Silverströma. Nazwano ją jabłonią starego człowieka, ponieważ nawet starzy ludzie bez zębów mogli je jeść jej owoce. Ostatnim właścicielem majątku był Bengt Linderdahl, który przekazał Stora Hyttnäs fundacji Linderdahlska Stiftelsen.
Będziemy śledzić program Stora Hyttnäs. Cieszymy się bardzo, że w Sundborn w bezpośrednim sąsiedztwie Lilla Hyttnäs, dawnej rezydencji Carla i Karin Larssonów, będziemy mogli odwiedzić się równie historyczny obiekt, autentyczny, dobrze zachowany dom, z rozległym ogrodem w stylu niemieckim i interesującą ofertą kulturalną.
https://linderdahlskastiftelsen.se/
Autorka wpisu Magdalena Wisiecka