Kilka miesięcy po śmierci Carla Larssona w 1919 roku jego żona Karin napisała do Andersa Zorna: „Tak, taki towarzysz artystyczny jakim Pan był dla Carla jest czymś wyjątkowym w historii sztuki”. Przez lata między malarzami rozwinęła się głęboka przyjaźń, która z czasem objęła także ich żony i dzieci Larssonów. Może na porozumienie duchowe wpłynęły istotne analogie w biografiach obu artystów? Trudne dzieciństwo, bieda i upokorzenia w młodości, szczęśliwa odmiana losu wraz z miłością i małżeństwem, spełnienie artystyczne, uznanie i sukcesy finansowe w dorosłym życiu? Może znajomość zacieśniło sąsiedztwo w Dalarnie?
Latem 2019 roku (30 maj – 1 września 2019) Muzeum Zorn’a (Mora, region Dalarna, Szwecja) pokazuje ich przyjaźń w wystawie „Zorn i Carl Larsson – sztuka i przyjaźń”. Poprzez listy, dzieła sztuki i wydarzenia będziemy mogli prześledzić bliskie relacje między dwoma artystami.