Fiesta delle Marie to typowe święto weneckie, które odbywało się co roku prawdopodobnie już od IX wieku. 2 lutego istniał zwyczaj błogosławieństwa, wszystkich panien, które miały wyjść za mąż w ciągu roku. Spośród kobiet, które brały udział w błogosławieństwie w kościele San Pietro di Castello wybierano 12 najbiedniejszych.
Panny młode udawały się pod Arsenał i płynęły „Kanałem Dziewic” do kościoła San Nicolo na Lido. W X wieku procesję zakłócił najazd piratów, którzy porwali panny młode wraz z posagiem … Długo się nie cieszyli, bo zostali schwytani szybko przez Wenecjan i ceremonia zaślubin mogła być kontynuowana. Właśnie to szczęśliwe zwycięstwo nad piratami postanowiono uczcić i włączono je w obchody karnawału. Ustanowiono też, że corocznie 12 najbogatszych rodzin ufunduje posag dla 12 pięknych panien, pochodzących z biednych domów. Wtedy też panny te zaczęto nazywać wspólnym imieniem Maria. Fiesta delle Marie szybko stała się tak znaczącym elementem Carnevale i doża Pietro Orseolo w testamencie podarował 1/3 swojego majątku właśnie na kontynuację tej tradycji. Był jednak okres kiedy tradycja ta mocno podupadła; Marie były reprezentowane jedynie przez drewniane kukiełki, stąd też podobno etymologia słowa marionetka.
Obecna fiesta to rekonstrukcja historyczna dawnego zwyczaju. Pochód 12 panien rozpoczyna się w sestiere Castello i idzie wzdłuż Riva degli Schiavoni aż na Plac San Marco. Urodziwe panny są niesione na specjalnych siedziskach przez niemniej urodziwych weneckich gondolierów. Pod koniec parady najpiękniejsza z nich otrzymuje tytuł Marii Roku. To ona w czasie następnej edycji karnawału będzie miała zaszczyt wykonać „Lot Anioła” – spuszczenie się na linie ze stumetrowej dzwonnicy San Marco, jedno z najbardziej wyczekiwanych zdarzeń w czasie weneckiego karnawału.
Opowieść i fotografie Małgorzata Kistryn
